Sportowe urazy

Tytuł jest przewrotny, ponieważ wystąpienie tych dolegliwości nie jest zależne od pory roku. Tymczasem rzeczywiście specjaliści od medycyny sportowej oraz fizjoterapeuci dostrzegli prawidłowość, iż pacjentów ze złamaniem zmęczeniowym przybywa w porze jesiennej. Wiąże się to jednak z nadchodzącym końcem sezonu biegowego, gdy narastające zmęczenie przekłada się na modyfikację technik biegowych. Brak siły niejako wymusza ruch „od pięty”, który w dużym natężeniu będzie powodował powstawanie złamań zmęczeniowych.

W odróżnieniu od standardowych złamań kości, złamanie zmęczeniowe nie wiąże się z nagłym urazem. Jest to wynik długotrwałego, trwającego często kilka tygodni przeciążenia. Może być zlokalizowane w różnych miejscach, jego ofiarą z reguły jednak pada kość piszczelowa.

Do powstania złamania zmęczeniowego dochodzi z reguły wskutek zaniedbań lub braku wystarczającej wiedzy związanej z układaniem planów treningowych. Przyczynia się do takiego stanu rzeczy brak rozgrzewki, nadmierne obciążenie lub złe ułożenie treningu. Powodem może być również uprawianie kilku dyscyplin sportowych mocno obciążających układ kostno-stawowy.

Złamanie zmęczeniowe początkowo objawia się bólem po wysiłku fizycznym. Stopniowo dolegliwości te narastają i przybierają na sile. Często na kości można wyczuć charakterystyczne zgrubienie. Leczenie tego typu złamania ma charakter zachowawczy i wiąże się z koniecznością zaprzestania treningu na kilka miesięcy. Konieczna jest także rehabilitacja. Tylko w przypadku złamana z przemieszczeniem wskazany jest zabieg operacyjny.