Sportowe urazy

Ścięgno Achillesa jest największym w ludzkim organizmie. W siatkówce kontuzje Achillesa, w tym najpoważniejsze naderwanie ścięgna, jest pochodną nieodłącznych w tej właśnie dyscyplinie sportu wyskoków. Zbyt duże obciążenie, do którego wówczas dochodzi, powoduje przerwanie struktury włókien łączących mięsień z kością.

Naderwanie ścięgna Achillesa zwykle nie wymaga operacji, najczęściej wystarczające okazują się zastrzyki oparte na sterydach. Na terapię często składają się także zabiegi fizykoterapeytyczne, terapia za pomocą fali uderzeniowej, laseroterapia czy terapia zimnem.

Mimo stosunkowo jasnego procesu leczenia jest to kontuzja groźna. Objawami naderwania ścięgna są ból, stan zapalny, opuchnięcie, a czasami także zasinienie w obszarze problematycznego miejsca. Pierwsza pomoc w przypadku urazu jest najczęściej objawowa: stosuje się maści przeciwbólowe i przeciwzapalne. Pamiętać jednak należy, że naderwanie ścięgna niesie ze sobą poważne skutki w przyszłości. Ścięgno raz zerwane jest znacznie bardziej podatne na ponowne urazy, także na kolejne naderwanie ścięgna. Siatkarze, którzy kiedykolwiek zmagali się z tego typu problemem, stają zatem przed koniecznością zachowania szczególnej ostrożności przy podchodzeniu do treningów.

Na poprawę funkcjonowania ścięgna Achillesa wpływ ma rozciąganie: dynamiczne przed treningiem i statyczne po wysiłku. Dobrym pomysłem jest także rolowanie kończyny za pomocą specjalnego wałka. Siatkarz powinien również zwracać uwagę na właściwy dobór obuwia, a – w razie potrzeby – także odpowiednich wkładek, które odciążają ścięgno.