Sportowe urazy

Złamana lub pęknięta szczęka to uraz kojarzony ze sportami walki. Nie bez przyczyny: osoby parające się boksem czy walkami MMA są szczególnie często narażone na ciosy mogące doprowadzić do złamania bądź pęknięcia kości. Polscy kibice doskonale pamiętają, że kilka lat temu pękniętą szczęką okupił zwycięstwo nad Jameelem McClinem Artur Szpilka.

Jest to uraz, który rozpoznać stosunkowo łatwo. Oprócz silnego bólu, nasilającego się zdecydowanie przy próbach poruszania żuchwą, zaobserwować można zniekształcenie części twarzowej czaszki oraz dość silny obrzęk. Złamana bądź pęknięta szczęka bardzo często powoduje trudności w mówieniu i oddychaniu, blokadę w obrębie górnych dróg oddechowych, niemożność przełykania i samego gryzienia. Często trudno nawet otworzyć usta. Złamaniu i pęknięciu towarzyszy także najczęściej silne krwawienie.

Aby ustalić właściwą drogę postępowania w przypadku złamanej bądź pękniętej szczęki, uwzględnić należy stopień doznanego uszkodzenia. Każdorazowo chirurg szczękowy podejmuje działania, mające za zadanie przywrócić stan pierwotnej, prawidłowej budowy szczęki oraz jej pełną funkcjonalność. Trzy najważniejsze stosowane obecnie metody leczenia tego typu urazów to metoda zachowawczo-ortopedyczna, metoda chirurgiczno-ortopedyczna oraz metoda w pełni chirurgiczna. Wybór sposobu leczenia zależy od indywidualnych cech doznanego urazu.

Pierwsze działanie polega z reguły na unieruchomieniu pękniętej szczęki w taki sposób, by zachowała ona prawidłową anatomię. Konkretne postępowanie jest w dużej mierze uzależnione od stanu i samopoczucia sportowca. Jeśli ogólna kondycja jest ciężka, zaleca się powstrzymanie od interwencji chirurgicznej do momentu poprawy stanu zdrowia. W szczególności wstrzemięźliwość w podejmowaniu zabiegów zalecana jest, gdy zachodzi podejrzenie dodatkowych obrażeń wewnątrzczaszkowych, a – prócz pękniętej szczęki – obserwuje się omdlenie, wstrząs czy niepokojące objawy ze strony neurologicznej.

Złamania i pęknięcia w obrębie szczęki od złamań innego typu odróżnia przede wszystkim bliskie sąsiedztwo zębów. Konsultacja chirurga stomatologicznego jest zatem niezbędnym wsparciem. Pamiętać jednak należy, że nawet w przypadku najlepiej przeprowadzonej pierwszej pomocy oraz ewentualnych działań chirurgicznych, raz naruszona struktura szczęki nie powróci nigdy do stanu pierwotnego. Przez pewien czas po urazie powstrzymać się należy nawet od spotkań sparingowych i treningów, jednak i to nie pozbawi pięściarza w przyszłości komplikacji przy ponownym wystąpieniu podobnego problemu.